بررسی سمیت سلولی نانوهیدروکسی آپاتیت بر رده سلولی اپی تلیوم دهان انسان: یک مطالعه آزمایشگاهی
Authors
abstract
زمینه و هدف: ذرات نانوهیدروکسی آپاتیت با داشتن سطح تماس بیشتر وحلالیت بالاتر نسبت به هیدروکسی آپاتیت معمولی، مورد توجه پژوهشگران به عنوان یک پیوند موثر و جدید استخوانی قرار گرفته اند. مطالعات نشان داده اند که تناقض هایی در زمینه سازگاری زیستی این ذرات وجود دارد. هدف از مطالعه بررسی فعالیت حیاتی سلول اپی تلیوم دهان انسان در مجاورت با ذرات نانوهیدروکسی آپاتیت بود. روش بررسی: مطالعه به صورت تجربی در آبان 1392 انجام شد. غلظت های مختلف نانوهیدروکسی آپاتیت از 01/0 تا mg/ml 5 در 24، 48 و 72 ساعت بر سلول های اپی تلیال دهان انسان رده kb در محیط کشت تاثیر داده شد. میزان سمیت سلولی این ماده با روش متیل تیازول تترازولیوم بروماید و به وسیله دستگاه الیزا ریدر (falcon, becton-dickinson, usa) بررسی شد. یافته ها: سمیت سلولی غلظت های مختلف نانوهیدروکسی آپاتیت در 24 ساعت (001/0p<)، 48 ساعت (001/0p<) و 72 ساعت (001/0p<) بر سلول های اپی تلیال دهان انسان، اختلاف معنادار داشت. ذرات نانوهیدروکسی آپاتیت در غلظت 5/0 تا mg/ml 1 در زمان های 24، 48 و 72 ساعت بیشترین سمیت سلولی را بر سلول های اپی تلیوم دهان انسان داشتند. در تمامی زمان ها، غلظت های کمتر از mg/ml 05/0 بهترین سازگاری زیستی را داشتند. نتیجه گیری: نانوهیدروکسی آپاتیت سازگاری زیستی خوبی دارد و به دوز و زمان وابسته است. غلظت های کمتر از mg/ml 05/0 از نانوهیدروکسی آپاتیت بهترین سازگاری زیستی را با گذشت زمان دارند.
similar resources
بررسی سمیت سلولی نانوهیدروکسی آپاتیت بر رده سلولی اپیتلیوم دهان انسان: یک مطالعه آزمایشگاهی
Background: Hydroxyapatite nanoparticles have a more surface contact and solubility than conventional hydroxyapatite. Hydroxynanoparticles enhances the biological and mechanical properties of new regenerated tissues. The hydroxyapatite nanoparticles have received attention as a new and effective osseous graft for using as scaffolds in bone regeneration. The reports on hydroxyapatite nanoparticl...
full textبررسی سمیت سلولی نانوهیدروکسی آپاتیت بر رده سلولی فیبروبلاست لثه (HGF2)در شرایط آزمایشگاهی
Background and Objective: With expansion of nanotechnology, nano-hydroxyapatite particles are used in medicine and dentistry fields. The biological effects of these particles are not completely defined. The aim of this study was to determine the cytotoxicity of nano-hydroxyapatite on gingiva-derived fibroblasts. Materials and Methods: Various concentrations of nano-hydroxyapatite fr...
full textبررسی سمیت سلولی نانوهیدروکسی آپاتیت بر رده سلولی فیبروبلاست لثه (hgf۲)در شرایط آزمایشگاهی
مقدمه و هدف: با گسترش فناوری نانو، ذرات نانو هیدروکسی آپاتیت در عرصه پزشکی و دندانپزشکی بهکارگرفتهشدهاند؛ اطلاعات موجود درباره اثرهای بیولوژیک این ذرات بهطور کامل، مشخص نیست. این مطالعه با هدف بررسی سمیت نانو هیدروکسی آپاتیت بر فیبروبلاستهای لثه انجامشد. مواد و روش ها: غلظتهای مختلف نانو هیدروکسی آپاتیت از mg/ml002/0 تا 2 در 24 ،48 و 72 ساعت بر سلولهای فیبروبلاست لثه تأثیردادهشد. می...
full textبررسی سمیَت سلولی ذرات نانوهیدروکسی آپاتیت بر سلولهای فیبروبلاست رده L929
Background and Objective: Hydroxyapatite (Ca10(PO4 )6(OH)2) is an important biomaterial in medical and dental applications. Due to low solubility of its particles, it has had little application in bone reformation. For this reason, nanohydroxyapatite (Nano-HA) with a higher surface area and higher solubility has attracted the attention of researchers as an effective strategy for bone grafting ...
full textبررسی اثر سمیت سلولی عصاره الکلی گیاهVicia venulosa Boiss. بر رده سلولی سلول سرطانی رحم (Hela
full text
اثر کرایزین بر رده سلولی AGS سرطان معده انسان
زمینه و هدف : کرایزین یک ترکیب طبیعی و فعال از لحاظ بیولوژیکی است که از بسیاری از درختان، عسل و پروپولیس استخراج میگردد. کرایزین دارای چندین فعالیت فارماکولوژیکی از جمله خصوصیات ضدالتهابی، ضدسرطانی و آنتیاکسیدانی قوی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر کرایزین بر AGS human gastric epithelial cell line سرطان معده انسان انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی - تحلیلی کرایزین در دیمتیل سولف...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهرانجلد ۷۴، شماره ۵، صفحات ۳۱۴-۳۲۰
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023